Dit portfolio is een samenvattende weergave van de opdrachten die ik voor het vak Architectural Design heb gemaakt. Over een periode van zes weken hebben we zeven opdrachten uitgevoerd, allemaal met een ander architectonisch aspect als focus. Per opdracht is een korte toelichting gegeven wat mijn idee of concept was en hoe ik dit heb vertaald in het model. Elke week moesten tijdens de les we onze ontwerpen presenteren en kregen wij hier feedback op. Dit gaf direct ook de gelegenheid om ons te laten inspireren door wat onze medestudenten gemaakt hadden. De feedback die ik van de docenten en mijn medestudenten kreeg heb ik meegenomen en verwerkt in een korte reflectie per opdracht. Naast deze korte reflecties zal ik ook reflecteren op het volledige proces, de dingen die ik heb geleerd en waar ik in het vervolg op kan letten.
ESSENTIEMAQUETTE
Op zaterdag 10 september kregen we de opdracht in groepjes van 5 de academie en de gebouwen hierop te analyseren. Uit deze analyse moesten wij de essentie uit een ontwerp of de ontwerpen halen. Deze moesten wij vervolgens presenteren aan de hand van een maquette.
Essentie
Tijdens de analyse viel ons op dat er een sterk verloop in hoogte is tussen de gebouwen. De oorzaak hiervan was naar onze mening de stuwwal. De essentie die wij dus herkende en weer wilden geven was dat de stuwwal de oorzaak is voor de positienering van de verschillende gebouwen. Met een hint van Seth en Hayke, kwamen we op het idee een dynamisch model te maken om het effect van de stuwwal te laten zien.
Fase 1
De eerste fase van de maquette is een situatie zoals je meestal tegenkomt in Nederland. Plat met een simpele en functionele samenstelling van gebouwen. De routing hiertussen is dan ook simpel en efficiënt.
Fase 2
De tweede fase is het ontstaan van de stuwwal. Deze kwam toentertijd aanschuiven en creëerde reliëf in het landschap. Zo komt het conservatorium bovenop de stuwwal te staan en komt het middengebouw uit de stuwwal en blijft deze hierin te staan. Verder worden lagen gestapeld om het Rietveldgebouw te vormen.
Fase3
Dit is de situatie zoals wij hem nu kennen. Elk gebouw heeft zijn plek gekregen als gevolg van de stuwwal. De gebouwen zijn nu verstrooid over verschillende hoogtes, waardoor er ook een complexere routing ontstaat.
Reflectie
Wat ik het meeste geleerd van deze opdracht, was om de kracht van je essentie weer te geven in je maquette. Onze essentie kwam neer op de stuwwal, dus lag onze uitdaging bij het weergeven van het effect van de stuwwal. Dit is naar mijn mening uiteindelijk goed gelukt in het beperkte tijdsbestek. Het vasthouden en focussen op de essentie van maquette is zeker iets wat ik in mijn achterhoofd ga houden in het vervolg.
Fase 1
Fase 2
Fase 3
CONCEPTMODEL AVB ARNHEM
Na op 10 september onze essentiemaquettes gepresenteerd hadden, kregen we de volgende opdracht. Dit was om een conceptmodel te maken voor een eigen afdeling voor de academie van bouwkunst. Het doel van de maquette was om jouw concept in één oogopslag duidelijk te maken.
Concept
Voor mijn concept heb ik gekeken naar de huidige situatie. Het Rietveldgebouw is de eyecatcher, de dansacademie is uit het zicht geplaatst, maar is nog steeds onderdeel van de campus en de bouwkunde locatie is ergens op grote afstand wegestop. Dus mijn concept was om het te laten lijken alsof de academie van bouwkunst los breekt uit zijn verscholen weggestopte locatie. Dit gebeurd door de vleugel uit de stuwwal te laten breken en deze ook letterlijk mee te nemen.
Reflectie
Als ik kritisch naar mijn conceptmodel kijk, ben ik tevreden met de manier waarop ik mijn concept heb vertaald. Het effect is duidelijk en wordt versterkt door de constructie van de stuwwal met de bomen. Seth en Hayke gaven met een idee nog aan dat we best grote dingen mogen proberen en bedenken als het binnen de opdracht past. Iets waar ik in het vervolg rekening mee kan houden. Ook zou ik in het vervolg doorsneden van gebouwen duidelijker kunnen maken door deze open te laten i.p.v. vlak af te sluiten.
COMPACTE RUIMTE
Zaterdag 17 september kregen wij de derde opdracht voor architectural design. Dit keer was de opdracht om binnen een 3x5x7m volume een ruimtelijke indeling/ontwerp te maken. Hierbij lag de focus op het creëren van een spannende, interessante en boeiende binnenruimte.
Concept
Het concept voor dit model was om een complex van ruimtes te ontwerpen die de illusie geven dat je buiten bent, terwijl het comfort van binnen behouden blijft. Deze illusie wordt gecreëerd door de ruimtes als aparte huisjes los te maken van de begane grond en de begane grond te ontwerpen als een buitentuin met plantsoentjes voor begroeiing. Het complex is omgeven door een (semi-) transparante schil om het een besloten woning te maken.De voorgevel (aan straatkant) is semitransparant om privacy te geven aan gebruikers zonder het concept te breken.
Programma
Direct na de ingang bevindt zich de eetruimte. Bij afdaling van de trap komt de gebruiker in de keuken. De ruimte hier direct boven is de leefruimte. Wanneer de trap vanuit de leefruimte ophoog genomen wordt, zijn de sanitaire ruimtes het eerstvolgende op de route. De bovenste verdieping is een slaapkamer. Deze is hoog boven de grond ten behoeve van privacy. Simpele inrichting is toegevoegd als non-verbale uitleg over de functies van de ruimtes.
Reflectie
Seth en Hayke vonden mijn model beide zeer geslaagd. Zij merkte nog op dat het model groter doet ogen dan het daadwerkelijk is, ondanks dat het wel binnen de afmetingen past en bruikbaar is. Ik vind dit model zelf ook goed gelukt en het laat duidelijk mijn concept zien. Ook medestudenten vonden het een erg fraai model.
OPEN / GESLOTEN
De vierde opdracht kregen we opgedragen zaterdag 24 september. Voor de opdracht moesten we een interessant en verassende gevel(fragment) ontwerpen voor een overslagloods die anderzijds saaie gevels hebben.
Concept
In eerste instantie vond ik het lastig met een interessant ontwerp te komen. Dus besloot ik te beginnen met een concept. Dit concept was om een gevel te ontwerpen die drie verschillende verschijningsvormen heeft.
Dit is gerealiseerd in de gevel door een contrast te vormen tussen beide zijaanzichten. Dit is gerealiseerd op twee manieren: vorm en contrast. Vanaf de linkerzijde is de gevel zwart en begint het bol, maar loopt deze af naar een holle vorm. Vanaf de rechterzijde is de gevel wit en begint hij hol, maar eindigt hij bol.
De derde verschijningsvorm is als je er voorbij rijdt. Op dat moment worden de spiegels zichtbaar die eerder verscholen waren. Deze reflecteren naast de zwarte en witte geveldelen, maar ook de omgeving om een tussenfase te creëren tussen de zwarte en witte zijde.
Reflectie
Tijdens de les van 1 oktober gaven Seth en Hayke feedback op mijn model. Het model was duidelijk in wat het probeerde te bereiken en was in mijn mening daarmee ook geslaagd wat betreft de opdracht. Seth merkte ook nog op dat ik ook iets kon doen met kleuren. Nu gaat het zwart over in wit, met grijs als mengkleur. Maar als je iets met kleuren doet, kunnen deze ook weer mengen tot een derde expressie van de gevel. Zeker iets waar ik in het vervolg rekening meekan houden.
LICHT
Voor de vijfde opdracht was het onderwerp “licht”. Het was aan ons de uitdaging een museale ruimte te ontwerpen waarin licht het focuspunt is. De wijze waarop we dit zouden doen was volledig aan ons.
Concept
Na verschillende concepten geprobeerd te hebben, was er geen enkele die mij echt aansprak met het effect die ze gaven. Ik was vrij inspiratieloos totdat ik naar het glas met water op mijn bureau keek. Het licht viel precies goed op het glas met textuur, waardoor er prachtig patroon ontstond op het bureaublad.
Dit gaf mij het idee voor het concept van dit ontwerp. Ik wilde in mijn model van licht een dynamisch kunstwerk maken wat beïnvloed wordt door de natuurlijke variaties in de vormgeving van water. Om dit te bereiken wilde ik het licht binnen een beperkt kader op de wanden projecteren. Hiervoor is de ruimte zijn geheel gekanteld om een sleuf te creëren waar het water het licht door naar binnen kan reflecteren. Hierdoor is de daadwerkelijke lichtbron (de zon) niet zichtbaar en staat de ruimte volledig in het thema van het water en het licht. De wand waarop geprojecteerd wordt is gebogen, zodat de reflectie van het water altijd mooi geprojecteerd wordt. In de praktijk kunnen mensen ook voor de reflectie staan om hun eigen schaduw als silhouetten in het kunstwerk te zien en hen onderdeel van het effect te maken.
Reflectie
Als ik kijk naar het effect wat ik wilde bereiken, is dit gelukt binnen de maquette. Ik wilde een ruimte creëren waar licht en water samen kwamen om kunst te vormen en dat is gelukt. Wat dat betreft ben ik ook erg tevreden met het eindresultaat. Hayke en Seth vonden het effect ook geslaagd. Zij merkte ook op dat het een rustgevend effect geeft, omdat wij mensen natuurlijke bewegingen zoals water als rustgevend ervaren. Als ik ergens nog aan zou kunnen werken is het mijn presentatie van de maquettes. Ik hoef niet precies uit te leggen wat je kan er gebeurd, want dat is ook zichtbaar. Dus ik kan me meer focussen op mijn concept en doel. Als dit overeenkomt met het model is er geen verdere toelichting nodig.
MATERIAALOVERSTIJGEND
Bij opdracht 6 staat het creatief gebruiken van materialen centraal. De opdracht was om voor een habbekrats een grote hoeveelheid van één materiaal te kopen en hier iets van te maken. Het was niet de bedoeling dat we een voorwerp na zouden maken, maar dat de focus lag op de innovatieve manier waarop we onze materialen om konden toveren tot een mooi object.
Materiaal
Het materiaal dat mij als eerste aansprak waren de kralen in de creahoek van de action. Kralen hebben van zichzelf een niet bepaald onderscheidende vorm en konden daardoor goed gebruikt worden om iets nieuws te maken. Om de kralen aan elkaar te bevestigen wilde ik zo min mogelijk zichtbare lijm gebruiken. Daarom zijn de meeste kralen aan elkaar geregen over een satéstokje. Alleen op de knooppunten moest ik daardoor zichtbaar lijm gebruiken. Om het object staande te houden is in de laatste rij met kralen staaldaad opgenomen die vervolgens in de onderplaat is opgenomen.
Reflectie
Tijdens de les van 15 oktober werd ik erop geattendeerd dat ik de opdracht niet had uitgevoerd zoals was opgegeven. De opdracht was om een materiaal op een unieke en creatieve manier toe te passen om zo een mooi object te maken. Mijn object was interessant mooi gemaakt en hier kreeg ik ook complimenten voor, maar deze toepassing van kragen was niet bepaald uniek. Ik had de kralen alsnog aan een elkaar geregen en het bleven kralen in deze toepassing. Het is niet alsof de kralen in deze toepassing een extra waarde kregen en materiaaloverstijgend waren. Ik vond het jammer dat ik hier niet eerder achter was gekomen en dat ik een hoop tijd en moeite heb gestopt in een uitwerking die niet bij de opdracht pastte. Maar het was interessant om te zien wat anderen hadden gemaakt en dit bracht mij weer op inspiratie voor hoe ik de opdracht goed had kunnen uitvoeren. Maar deze nieuwe inspiratie zal ik stoppen in de volgende opdracht.
VAKMANSCHAP IN TRAPPENHUIS
De zevende opdracht was de laatste van de wekelijkse opdrachten voor architectural design. Dit maal was de opdracht om een trappenhuis te ontwerpen waarbij design en het vakkundig gebruik van materialen centraal stonden. Materialen zoals karton en papier zouden niet voldoen en wij werden uitgedaagd om vakkundig uitdagende materialen te gebruiken.
Concept
Beton is een erg sterk, maar vooral stijf materiaal en is niet flexibel. Daarom had ik het idee om een trap te maken waarbij het lijkt alsof beton voor deze ene keer flexibel is geworden. Om deze illusie te creëren wilde ik het laten lijken alsof een rechte betonwand met een trap van zijn plek te gebogen tot een halve cirkel. Om het effect te versterken zijn de vloeren op het pad van de wand opengebroken en opgehoopt onder de trap.
Reflectie
Terugkijkend op het bedenken en maken van de maquette, realiseer ik mij pas hoeveel ik geleerd heb. Hoewel mijn eerste gietstuk volledig mislukt was, heb ik kunnen leren van de fouten die ik heb gemaakt. Seth en Hayke bewonderde de complexiteit van het model in combinatie met de houten treden. Maar zij merkte op dat het concept niet sterk naar voren kwam. Verder leidde de context juist af van het ontwerp van de trap i.p.v. dat het iets toevoegde. Achteraf gezien had ik inderdaad de focus meer op de trap kunnen leggen. Verder kreeg ik wel de complimenten van mijn medestudenten voor het ontwerp en de netheid van het model.
REFLECTEREN & ARCHIVEREN
Na over een periode van zes weken een zevental opdrachten gemaakt te hebben, was het tijd om dit werk te archiveren en te reflecteren op het volledige proces. De achtste opdracht was daarom om een portfolio te maken van de opdrachten. Hierbij moest elke opgave duidelijk weergegeven en kort op gereflecteerd worden. Ook moest er op de hele periode gereflecteerd worden. Verder moesten wij deze reflectie presenteren a.d.h.v. een poster.
POSTER
De poster die ik heb gemaakt was de leidraad voor mijn verhaal bij de presentatie. Hierbij wilde ik vertellen wat ik goed vond gaan (“The good”), wat minder ging (“The bad”) en wat ik in het vervolg beter kan doen (“The better”). Ondanks dat we de poster gebruikte als presentatie wilde ik wel dat hij voor zichzelf sprak. Daarom heb ik nog een korte toelichting per punt toegevoegd.
Reflectie
Als ik terugkijk op de afgelopen weken heb ik een hoop kunnen doen en leren. Met de opdrachten die we kregen ben ik een creatiever bezig geweest dan de afgelopen drie jaar op de HAN. Het was soms uitdagend om binnen een week op een goed idee te komen voor een opdracht, maar uiteindelijk heb ik per opdracht wel een ontwerp kunnen maken waar ik zelf achter stond. Toch waren sommige ontwerpen / modellen wel beter dan anderen.
De twee opdrachten waar ik het meest tevreden mee ben zijn opdracht 3: de compacte ruimte en 5 licht. Bij deze modellen was ik erin geslaagd het model voor zichzelf te laten spreken en het concept helder weer te geven. Het waren dan ook de reacties van Seth, Hayke en mijn medestudenten die bevestigden dat mijn model geslaagd was. Het mooie bij deze opdrachten was ook dat Seth en Hayke kwaliteiten opmerkte die ik zelf nog niet had herkend, maar wel aanwezig waren in de modellen. Zo leek mijn compacte ruimte groter te zijn dan het werkelijk was, zonder onbruikbaar of onrealistisch te zijn. Mijn model voor de licht opdracht had dan weer de kwaliteit dat het een rustgevend effect gaf en met frequenties en trillingen kon spelen.
Naast deze geslaagde opdrachten, had ik ook een paar opdrachten waar ik van heb kunnen leren. Het beste voorbeeld hiervan was opdracht 6: materiaaloverstijgend. Hierbij had ik de opdracht simpelweg verkeerd begrepen, waardoor ik een hoop tijd en moeite had gestopt in een model dat niet voldeed aan de opgave. Dit leerde mij kritischer te kijken naar de opdrachten en de ideeën die ik hiervoor had. In het vervolg zal ik dan ook mijn idee/concept controleren aan de opgave voordat ik mijn model begin te maken.
Een andere opdracht waar ik veel van geleerd heb is opdracht 7: vakmanschap in een trappenhuis. Mijn fout bij deze opdracht was dat ik teveel bij het concept wilde betrekken in plaats van de focus op de trap te leggen. De trap zelf was erg fraai, maar de context nam meer weg van de trap dan dat het toevoegde.
In de toekomst zal ik dan ook proberen meer de focus te leggen op wat echt belangrijk is en de aandacht verdiend. Dit brengt mij direct bij mijn laatste verbeterpunt. Bij het presenteren van mijn modellen had ik wel eens de neiging om onnodig veel uit te leggen over mijn model. Seth en Hayke wezen mij er dan op dat ik niet alles uit hoefde te leggen, omdat het model al voor zichzelf sprak. Dit was natuurlijk een compliment voor het model, maar een verbeterpuntje voor mijn presenteren.
Dankzij de geslaagde opgaven en de opgaven waarvan ik heb mogen leren, kijk ik met een positieve blik terug op de afgelopen weken. Ik ben uit mijn comfortzone gestapt en heb mijn blik kunnen verbreden wat betreft architectuur. Met alles wat ik heb geleerd denk ik in deze zes weken zeker mijn ontwerp- en handvaardigheden verder ontwikkeld te hebben.
